Klonorchoza: objawy, leczenie i profilaktyka. Chińska fluke, clonorch lub chińska fluke jest pasożytniczym robakiem należącym do klasy trematodes i przywry wątrobowe. Może uderzyć człowieka, a także zwierzęta, które jedzą ryby. Powoduje klonię (chińską chorobę wątroby), zlokalizowaną w pęcherzyku żółciowym, drogach Przywry klasy, lub przywry (Motylica), pasożyty łączy niewielkie rozmiary (z 1 do 20- 30 mm) z lancetem- lub korpus w kształcie liścia, spłaszczony, ciągły, bez segmentów. Наибольшее значение для дифференциации отдельных видов имеет половая система, Chociaż większość przywr - hermafrodytów, wszystkie przywry Coraz więcej specjalistów zwraca też uwagę na konieczność przestrzegania zasad higieny w kontakcie z czworonożnymi domownikami i regularne badanie i odrobaczanie pupili, ponieważ zwierzęta domowe pasozyty.org.pl Przegląd pasożytów: Pasożyty Robaki Objawy. Tasiemce: Mesocestoides lineatus. Przywry: Metagonimus yokogawai. Przywr: diagnoza. Rozpoznanie przywry jest oparte na klinicznych danych epidemiologicznych i laboratoryjnych: stosowanie termicznie nieprzetworzonych, lekko solonych ryb w regionach endemicznych; gorączka, zespół toksyczno-alergiczny; leukocytoza i eozynofilia we krwi; w fazie przewlekłej - objawy zapalenia pęcherzyka żółciowego Posiew kału w kierunku Candida spp. (5 Gatunków) Posiew kału w kierunku pleśni* Posiew kału w kierunku bakterii [E. coli (0157), E. coli enteropatogenna] Krew utajona w kale Rota-adenowirus Helicobacter pylori w kale PANEL 6 (PEDIATRYCZNY - ROZSZERZONY) – 285 PLN, Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) Instructions. Wash the kale well. Dry with towels or a salad spinner. Tear the leaves from the woody stems. Spread the kale leaves out on a large baking sheet. A few layers are fine, as long as the kale is dry. Stick in the freezer for 2-3 hours. When the kale is frozen, move it to freezer-safe containers or bags. yLKR. Wraz ze wzrostem temperatury cerkarie rozprzestrzeniają się w jeziorach - także w tym roku. Wyjaśniamy, co należy wiedzieć o pasożytach i podpowiadamy, na co należy uważać podczas kąpieli. Cercaria: rodzime pasożyty w jeziorach kąpielowych W środku lata odwiedzający od czasu do czasu doświadczają wysypek skórnych i swędzenia w jeziorach kąpielowych. Wynikiem często jest: wysypka pływaka. Powodem tego są cerkarie, larwy przywry żyjące w wodzie. Wnikają w skórę gospodarza. Dzięki kilku zasadom możesz zminimalizować ryzyko inwazji cerkarii. Cercaria: Co to jest? Cercaria to larwy przywry występujące w jeziorach. (Zdjęcie: CC0 / Pixabay / pixel2013)Cercaria to mikroskopijne larwy tak zwanych przywr (przywr), które pływają w wodzie. Dorosłe przywry atakują głównie kaczki i inne ptactwo wodne. Wnikają w skórę, a następnie składają tam jaja, które porażone zwierzęta wydalają i rozprowadzają w kale. Świeżo wyklute larwy najpierw szukają ślimaków słodkowodnych jako żywicieli pośrednich. Po kilku pierwszych tygodniach życia wychodzą z powrotem na otwarte wody w poszukiwaniu żywiciela ostatecznego. Może się zdarzyć, że larwy omyłkowo zaatakują ludzi. Cercaria są wyzwalaczami zapalenia skóry pływaka Cercaria może powodować swędzenie i krosty po kąpieli. (Zdjęcie: CC0 / Pixabay / Hans) Inwazja cerkarii jest nieszkodliwa dla ludzi, ale może być nieprzyjemna swędzący cyngiel. W przeciwieństwie do kaczek, larwy nie mogą przetrwać w naszych ciałach i szybko wymierają. Niemniej jednak w miejscach, w których larwy wnikają w skórę, może rozwinąć się swędzenie i pieczenie. Plamy, które czerwienią się przez krótki czas, również wskazują na porażenie. Często jednak te nieszkodliwe zjawiska pozostają. Tylko przy wielokrotnym zarażeniu pasożytami może wysypka pływaka tak się rozwijać gazeta medyczna wyjaśniono. W ciągu kilku godzin po inwazji na skórze tworzą się bąble i krosty, które bardzo mocno swędzą. Mogą pozostać na skórze przez kilka dni. Najważniejszą rzeczą przy zapaleniu skóry jest powstrzymanie chęci drapania. Jeśli podrapiesz już uszkodzone obszary skóry, bakterie mogą wniknąć i wywołać stan zapalny. Aby nie zaszło tak daleko, możesz poprosić dermatologa o przepisanie maści łagodzącej swędzenie. W szczególnie ciężkich, ale bardzo rzadkich przypadkach, wysypka pływaka spowodowana przez cerkarie może wywołać reakcję alergiczną. Jak opisuje dziennik medyczny, może tu wystąpić gorączka i szok alergiczny, w związku z czym należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Zdjęcie: CCO/pixabay/congerdesign Zmniejsz gorączkę: domowe sposoby na wysoką temperaturę Jeśli masz gorączkę, nie musisz od razu uciekać się do silnych leków. Istnieje wiele domowych środków zaradczych, które pomagają naturalnie i… Kontynuuj czytanie Cercaria: W ten sposób minimalizujesz ryzyko infestacji W głębszych wodach można uniknąć cerkarii. (Zdjęcie: CC0 / Pixabay / Hans)Nawet jeśli cerkarie są zwykle nieszkodliwe dla nas, ludzi, inwazja jest denerwująca. W sezonie kąpielowym kilka wskazówek pomoże zminimalizować ryzyko inwazji cerkarii: Ogólnie rzecz biorąc, należy wziąć pod uwagę główne czasy roju cerkarii. Według magazynu pasożyty mają tendencję do większego przepływu przez podgrzane wody w kąpieliskach po okresach dobrej pogody GEO opisuje. Dodatkowo przed każdą wizytą nad jeziorem zwróć uwagę na oficjalne ostrzeżenia lub poinformuj się na stronie lokalnego wydziału zdrowia. Zwłaszcza w bardzo ciepłe dni nie zatrzymuj się zbyt długo na płaskim brzegu. Szczególnie licznie występują tu larwy Cercaria i ich żywiciele – ślimaki wodne. Nawet bardzo spokojne wody, a zwłaszcza małe jeziora, mogą zawierać wiele cerkarii. Jeśli to możliwe, znajdź większe jezioro lub wybierz miejsca o łagodnym nurcie do pływania. Wysusz natychmiast po każdym pływaniu i zmień mokre stroje kąpielowe. Przeczytaj więcej na Niebiesko-zielone algi: Rozpoznaj w jeziorach, morzach i stawach Kąpiel w ciąży: należy zwrócić na to uwagę Legionella: Oto, co musisz wiedzieć o bakteriach w wodzie pitnej Przeczytaj nasze Uwaga dotycząca problemów zdrowotnych. Przywra to pasożyt podobny do tasiemca. Występuje u ludzi i zwierząt. Wyróżnia się kilka jej rodzajów, a każdy z nich odpowiada za procesy patologiczne w innym układzie organizmu. W Polsce występuje kilka gatunków groźnych dla człowieka. Do zakażenia najczęściej dochodzi podczas podróży do krajów afrykańskich i azjatyckich. Czym jest przywra? Rodzaje przywrJak można zarazić się przywrą?Przywra krwi – objawy chorobyObjawy choroby wywołanej przez przywrę wątrobową Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Przywry to pasożyty, czyli osobniki czerpiące korzyści od organizmu, w którym bytują, podczas gdy ten ponosi z tego powodu poważne szkody zdrowotne. Pierwsze objawy choroby pasożytniczej mogą pojawić się nawet kilka lat po zakażeniu. Do inwazji dochodzi najczęściej drogą pokarmową lub przez skórę. Najgroźniejsze typy przywry ludzkiej to: przywra wątrobowa, przywra jelitowa i przywra krwi. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Czym jest przywra? Rodzaje przywr Przywra jest pasożytem występującym u zwierząt i ludzi. Należy do grupy płazińców. Dorosłe osobniki składają się z płaskiego, symetrycznego ciała o długości od jednego do kilku centymetrów i dwóch przyssawek: brzusznej i gębowej, którymi przyczepiają się do tkanek w organizmie człowieka, gdzie mogą żyć nawet kilka lat. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową lub przez skórę. Podział kliniczny przywr wygląda następująco: przywra krwi – określana jako Schistosoma, wywołuje chorobę nazywaną schistosomatozą; żywi się ludzką krwią; występuje w Afryce i na Bliskim Wschodzie; do organizmu człowieka wnika przez skórę; przywra wątrobowa (żółciowa) – dzieli się na dwa typy: Clonorchis (przywra chińska) oraz Fasciola; występuje na całym świecie, a szczególnie w Azji; do zakażenia dochodzi przez spożycie ryb słodkowodnych; przywra jelitowa – określana jako Fasciolopsis, wywołuje chorobę znaną jako fasciolopsoza; występuje na Dalekim Wschodzie i w Indiach; do zakażenia dochodzi drogą pokarmową; przywra płucna – występuje na całym świecie poza Europą i Ameryką Północną; do zakażenia dochodzi drogą pokarmową; przywra trzustkowa – do zakażenia dochodzi drogą pokarmową; występuje często u osób chorych na cukrzycę. Jak można zarazić się przywrą? Do zakażenia przywrą może dojść drogą pokarmową lub przez skórę na terenach, gdzie stwierdzono dużą populację pasożyta oraz odnotowano dużą liczbę zachorowań. Jest to przede wszystkim Afryka oraz Azja, dlatego osoby, które wybierają się tam, powinny zachować szczególną ostrożność i unikać spożywania surowych lokalnych warzyw, owoców, ryb oraz skorupiaków. Objawy przywry mogą pojawić się nawet po kilku latach od momentu wniknięcia do organizmu żywiciela. Do zakażenia przywrą krwi dochodzi w momencie kontaktu skóry z pasożytami, które bytują w zbiornikach wodnych. Dojrzałe przywry żyją i rozmnażają się w naczyniach krwionośnych człowieka. Natomiast pozostałe rodzaje wnikają do organizmu człowieka drogą pokarmową, najczęściej po spożyciu surowych ryb, krabów, a także wody z ze zbiornika, w którym bytują. Rozpoznanie zakażenia poprzedzone jest dokładnym wywiadem lekarskim (z uwzględnieniem miejsc podróży i spożywanych tam pokarmów), analizą próbki moczu, śliny i kału oraz badaniami krwi. Przywra może się ujawnić dopiero po kilku latach od kontaktu z pasożytem. Zobacz także Przywra krwi – objawy choroby Przywra krwi wywołuje schistosomatozę. Do zakażenia dochodzi przez kontakt ze skażoną wodą. Objawy przywry krwi nie są charakterystyczne. Zwykle występuje wysoka gorączka, kaszel, ból brzucha, biegunka, bóle mięśni. Pasożyt wędruje wraz z krwią, dlatego pozostałe dolegliwości zależą od narządu, w okolicy którego się znajdzie. Często pojawia się krew w moczu, zapalenie pęcherza, kłębuszkowe zapalenie nerek, nadciśnienie płucne i ubytki neurologiczne. Leczenie farmakologiczne przywry polega na doustnym podaniu leku o nazwie prazykwantel. Najczęściej wystarczy jedna dawka. Rokowanie w przypadku wczesnego rozpoznania jest dobre. Objawy choroby wywołanej przez przywrę wątrobową Przywra wątrobowa powoduje chorobę o nazwie fascjoloza. Do zakażenia dochodzi przez spożycie surowych lub źle ugotowanych ryb słodkowodnych. Pasożyt uwalniany jest w jelicie cienkim i wędruje do dróg żółciowych, gdzie dojrzewa i bytuje. Objawy przywry wątrobowej to ogólne zaburzenia trawienia oraz funkcji wątroby, ból w prawym podżebrzu, gorączka i nudności. Pojawiają się także dolegliwości charakterystyczne dla zapalenia pęcherzyka żółciowego. W skrajnym przypadku zakażenie prowadzi do żółtaczki. Lek na przywrę wątrobową to triklabendazol. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Angelika Janowicz Jestem absolwentką Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku pielęgniarstwo, od 6 lat związaną z niezwykłym światem medycyny. Piszę, bo chcę podnosić świadomość społeczeństwa na temat tak ważnych kwestii jak zdrowie, zdrowy tryb życia czy profilaktyka. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy zapalenie trzustki – przyczyny i leczenie cukrzyca typu drugiego – przyczynyi leczenie zapalenie pęcherza moczowego (niebakteryjne) zapalenie, kamica woreczka żółciowego (ataki woreczka) kolka wątroby przyczyny kolka jelit przyczyny O tych pasożytach powinni pomyśleć i wykonać test wszyscy, którzy podróżowali do Tunezji, Egiptu, Turcji, Tajlandii, Chin, Malezji, Wietnamu, Indonezji i innych krajów południowo-wschodniej Azji, ale także osoby, które lubią sushi, wędzonego łososia, jadają często surówki i sałatki w gastronomii, posiadają akwaria z egzotycznymi rybami oraz rodzice dzieci, które biorą do rąk ślimaki. Zabawy ze ślimakami, które uwalniają larwy przywr często kończą się zakażeniem nawet małych dzieci na terenie Polski. Także wszyscy, którzy cierpią na podejrzane kolki i bóle brzucha, bóle wątroby lub niebakteryjne zapalenie pęcherza moczowego powinni wykonać biorezonansowy test na obecność przywr, gdyż to przywry zwykle są przyczyną „tajemniczych” bólów brzucha i niebakteryjnego zapalenia pęcherza, kiedy wszystkie klasyczne badania nie dają żadnych odpowiedzi i są zwykle prawidłowe. Przywry pasożytnicze człowieka są zwykle dzielone ze względu na narządy i układy, w których pasożytują: – przywry krwi – przywry jelitowe – przywry wątroby – przywra płucna – przywra trzustki, trzustkowa Pasożyty te są bardzo zdradliwe i niezwykle trudne do wykrycia metodami konwencjonalnymi. Obecność przywry wątrobowej jest kojarzona z nowotworami wątroby. Równie zdradliwa i zwykle niewykrywana jest przywra trzustki, która jest słabo zbadana i opisana. Obwiniana jest ona o powodowanie cukrzycy, zapalenia trzustki, a nawet także raka trzustki, jednego z najbardziej śmiertelnych nowotworów. Najczęstsze są jednak przywry krwi, których jest kilka gatunków i odpowiadają zwykle za dolegliwości pęcherza moczowego i jelit. Objawy zakażenia przywrami wątroby – motylicą wątrobową, motyliczką, przywrą chińską oraz przywrą kocią Zakażenie motylicą wątrobową należy do najgroźniejszych pośród wszystkich chorób pasożytniczych powodowanych przez przywry. Początkowy okres zakażenia jest zwykle bezobjawowy. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle po ok. 2 tygodniach. Po zakażeniu powstają uszkodzenie mechaniczne i obumieranie tkanek powodowane przez przemieszczające się przywry. Można zaobserwować miejscową martwicę tkanek wątroby oraz ropienie. Metabolity przywr mogą powodować reakcje alergiczne. Innymi skutkami zakażenia jest rozrost nabłonka przewodów żółciowych, powstawanie prześwitów oraz zapalenie przewodów żółciowych oraz kamica. Inne przywry wątroby to przywra kocia, motyliczka i clonorchis sinensis (przywra chińska), które są mniejsze od motylicy wątrobowej, ale również powodują objawy chorobowe wątroby, w tym kolkę oraz kamicę woreczka żółciowego. Przywry wątroby mogą doprowadzić w pewnych przypadkach także do raka dróg żółciowych (cholangicarcinoma). Szczególnie groźna może być też koinfekcja tymi pasożytami oraz wirusowym zapaleniem wątroby. Schistosomatoza (bilharcjoza) – choroba wywołana przez Schistosoma haemotobium, mekongi, mansoni, japonicum i inne przywry krwi Zakażenie tym typem przywr krwi jest dość powszechne. Dojrzałe przywry krwi (haematobium) rozwijają się w naczyniach żylnych okolic miednicy oraz pęcherza moczowego. Przywry mansoni i japonicum przebywają natomiast w żyłach krezkowych. Część jaj składanych przez przywrę przedostaje się z naczyń krwionośnych do pęcherza moczowego i jest wydalanych z moczem. Inne przedostają się poprzez naczynia krwionośne do jelita grubego i wraz z kałem są wydalane. Część jaj, którym nie uda się przedostać do układów wydalniczych pozostaje w tkankach i jest przyczyną przewlekłych zmian patologicznych. Mogą to być zmiany krwotoczne i zapalne, przerosty i brodawczaki ściany pęcherza moczowego oraz narządów miednicy mniejszej. Prowadzi to do zwapnień i bliznowacenia pęcherza moczowego, a brodawczaki mogą powodować zmiany nowotworowe. Przywry mansoni i japonicum wywołują zmiany krwotoczne i wrzodziejące także w jelicie cienkim, a później zmiany polipowate jelita cienkiego i grubego. Przywry schistosoma są ściśle powiązane z tzw. zespołem jelita drażliwego oraz Colitis Ulcerosa. Metabolity przywr mogą powodować reakcje alergiczne. Fascjoloza (Fasciolopsis buski) i inne przywry jelit Zakażenie często przebiega bezobjawowo lub łagodnie, ale mogą występować bóle brzucha. W ostrych przypadkach może prowadzić do zatrucia toksynami, zaburzeń wchłaniania, biegunek, owrzodzenia jelit, obrzęków i wodobrzusza. Metabolity przywr mogą powodować reakcje alergiczne. Dr. w swoich książkach „The Cure for All Cancers” (1993) oraz „The Cure for HIV and AIDS” (1993) podnosi temat kancerogennego wpływu tego pasożyta oraz jego bliską konotacje z progresją HIV w kierunku AIDS. W skrajnych przypadkach dochodzi do wyniszczenia organizmu nosiciela tego pasożyta. Przywra trzustki (Eurytrema pancreaticum) przywra trzustkowa a cukrzyca i rak trzustki Jest to słabo rozpoznana i opisana przywra. Jest częstym pasożytem trzustki, ale rzadko też dróg żółciowych. Pasożytuje w przewodach trzustki i jelicie cienkim przeżuwaczy, np. świń i koni, a także w trzustce ludzi. Powoduje chorobę euretremiasis. Objawy kliniczne eurytremiasis zazwyczaj są łagodne. Ciężkie zakażenia mogą jednak być rozpoznane jako zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym jamy brzusznej, wzdęcia, wymioty, biegunki lub zaparcia. Jest to częsty pasożyt osób chorych na cukrzycę typu II i występuje prawie u każdego chorego, więc związek tego pasożyta z cukrzycą wydaje się oczywisty. Pierwsza Dr. Chulda Clark zaobserwowała, iż wszyscy jej pacjenci chorzy na cukrzycę mieli w trzustce tę pasożytniczą przywrę. Inne możliwe objawy to zatrucie toksynami i wyniszczenie organizmu. Przywra trzustki jest także łączona z nagle występującymi zapaleniami trzustki, zatorami przewodów trzustkowych, a nawet z nowotworami trzustki. Nasza Przychodnia dysponuje możliwością diagnostyki i skutecznego usuwania z organizmu, kilkunastu przywr: Schistosomatozy – choroby wywołanej zakażeniem różnymi przywrami z grupy Schistosoma, Przywry opisthorchis sinensis (przywry chińskiej), Przywr trzustki (2 gatunki), Przywry płuc, Przywry Echinostoma Revolutum, Przywry kociej wątrobowej, Dużej przywry ludzkiej jelit (faciolopsozy), Przywr jelit (2 gatunki), Motylicy wątrobowej, Motyliczki wątrobowej (przywry lancetowatej), Przywry krwi, Przywry japońskiej, Schistosoma mansoni Chcesz wiedzieć więcej o przywrach ? kliknij Wszelkie prawa zastrzeżone Zakaz powielania, kopiowania całości lub fragmentów tekstu bez zgody © 2011 BRM Med. Sp. z Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Przywr: przegląd хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Przywr (łac. Opisthorchosis, Engl. Przywr, francuskim. Opisthorchiase) - naturalne ogniskowej biogelmintoz z kału-oralną, z mechanizmem przekładni biegów, charakteryzujący się dłuższego upływu oraz ogniska pierwotnego żółciowa i choroby trzustki spowodowane przez przenikanie do ciała ludzkiego i rozwoju w nim dojrzałą formę robaków - Siberian fuks Kod ICD-10 Opisthorchiasis. Epidemiologia OpiTorchose Opryszczyca jest szeroko rozpowszechniona na kontynencie euroazjatyckim. Jest zarejestrowany w wielu krajach Europy Wschodniej i Środkowej. W Rosji i krajach WNP najbardziej rozległe ogniska zakażenia wykryto w Syberii Zachodniej, Północnej Kazachstanu (Ob i Irtysz dorzecza), Perm i Kirov Regionów i dorzeczach rzek Kama VYATKA, Dniepru, Desna, Sejm Doniec Northern, Southern Bug. Najbardziej napięta sytuacja występuje na Zachodniej Syberii, gdzie znajduje się największe miejsce inwazji Ob-Irtysz. Źródłem zakażenia są ludzie zarażeni opisthorchis, a także zwierzęta domowe (koty, świnie, psy) i dzikie zwierzęta mięsożerne, których dieta obejmuje ryby. Infekcja osobnika występuje, gdy jest spożywana na surowo lub nietraktowana przez ogrzewanie, zamrażanie lub solenie ryb zawierających żywotne metacerkarie. Naturalna podatność ludzi na przywry jest wysoka. Najwyższe wskaźniki zapadalności odnotowano w grupie wiekowej od 15 do 50 lat. Jeszcze kilku chorych mężczyzn. Infekcja z reguły występuje w miesiącach letnio-jesiennych. Często zdarzają się powtarzające się przypadki infekcji po wyleczeniu. Odporność jest niestabilna. Grupy ryzyka to nowi osadnicy, którzy przybyli na tereny endemiczne i bezmyślnie przyjęli lokalne tradycje spożywania nieprzetworzonych ryb. Inwazja ludności wiejskiej w środkowej części Ob osiąga 90-95%, a często niemowlęta i dzieci pierwszego roku życia. W wieku 14 lat sympatia dzieci z tą helmintozą wynosi 50-60%, podczas gdy w populacji osób dorosłych jest prawie 100%. Opistemy o mniejszej intensywności znajdują się w dorzeczach Wołgi i Kamy, Uralu, Don, Dniepru, Północna Dźwina, itp. Ośrodki przywr, spowodowane przez O. viverini, znajdują się w Tajlandii (w niektórych prowincjach, których dotyczy 80% populacji), a także w Laos w Indiach, w dniu. Tajwan oraz w kilku innych krajach Azji Południowo-Wschodniej. Na terytoriach nieendemicznych rejestrowane są importowane przypadki przywr, a nawet chorób grupowych. W takich przypadkach zakażona ryba jest czynnikiem zakażenia. W przypadku przywr, wiele chorób zakaźnych występuje w cięższych postaciach. U pacjentów z przywrami, którzy przeszli dur brzuszny, przewlekły nosicielstwo salmonelli tworzy się 15 razy częściej. O. Felineus rozwija się z potrójną zmianą gospodarzy: pierwszy pośredni (mięczaki), drugi pośredni (ryba) i ostateczny (ssaki). Wśród końcowe hosty pasożyta jest człowiek, kot, pies, świnia, i różne gatunki dzikich ssaków, który obejmuje dietę FISH (Fox i Arctic sobolową, lisa, wydry, łasicę, norki, szczury wody itd.) Z jelit końcowych gospodarzy, w pełni dojrzałe jaja opisthorchis są uwalniane do środowiska. Jaja pasożytów uwięzionych w zbiorniku wodnym mogą pozostać żywe przez 5-6 miesięcy. W wodzie jajo zostaje połknięte przez mięczaka z rodzaju Codiella, w którym uwalnia miracidia, która następnie staje się sporocyst. Rozwija się redia, a następnie przenika do wątroby mięczak, gdzie tworzą cerkarii. Wszystkie stadia larwalne rozwijają się z komórek embrionalnych partenogenetycznie (bez zapłodnienia). Przy przejściu z jednego etapu do następnego liczba pasożytów wzrasta. Czas rozwoju pasożytów w mięczaku w zależności od temperatury wody może wynosić od 2 do 10-12 miesięcy. Po osiągnięciu stadium zakaźnym cerkaria wynikają z mięczaków, w wodzie i za pomocą tajnych specjalnych dławików są przymocowane do skóry z ryb z rodziny Cyprinidae (Lin, ide, jelec, karp, leszcze, bärbel, karaluch i in.). Następnie są one aktywnie wprowadzono do tkanki podskórnej i mięśni tracą ogon i dzień później intsistiruyutsya stając metacerkariami, których wymiary wynoszą x 0,23-0,37 0,18-0,28 mm. Po 6 tygodniach metacerkaria stają się inwazyjne, a zawierające je ryby mogą służyć jako źródło infekcji dla ostatecznych gospodarzy. W jelitach ostatecznego nosiciela, pod wpływem soku dwunastnicy, larwy są uwalniane z cyst i migrują do wątroby wzdłuż wspólnego przewodu żółciowego. Czasami mogą również dostać się do trzustki. Po 3-4 tygodniach od początku zakażenia ostatecznych żywicieli pasożyty osiągają dojrzałość płciową i po zapłodnieniu zaczynają wydzielać jaja. Żywotność kota może osiągnąć 20-25 lat. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10], [11] Co powoduje opistchchozę? Opisthorchiasis spowodowane przez Opistorchis felineus (cat fuksus ) należy do rodzaju flatworms (trematodes), klasa przywry. Ma płaski wydłużony korpus o długości 8-14 mm i średnicy mm; wyposażony jest w dwa przyssawki - jamy ustnej i brzusznej. Opisthorchy są hermafrodytami. Jaja są bladożółte, prawie bezbarwne, z gładką skorupą z dwoma konturami, z pokrywką na lekko zwężonym drążku i lekkim pogrubieniem na przeciwległym końcu. Jajka mają rozmiar 23-24x11-19 mikronów. Czynnik sprawczy ma złożony cykl rozwojowy. Oprócz finału ma dwóch pośrednich i dodatkowych gospodarzy. W przypadku ostatecznych (podstawowych) nosicieli, robak pasożytuje na dojrzałym seksualnie etapie jego rozwoju. Z kanałów żółciowych, pęcherzyka żółciowego i przewodów trzustkowych człowieka i mięsożernych ssaków (koty, psy, lisy, lis, sobole, rosomak, dom świnia, i innych). Pasożyt jaja z żółcią wprowadzić jelita, a następnie uwalniane do środowiska. Patogeneza opisthorchiasis Po zjedzeniu inwazyjnych ryb, metacerkarie wchodzą do żołądka i dwunastnicy, aw ciągu 3-5 godzin docierają do wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych - miejsca ich głównego siedliska w ciele ostatecznego żywiciela. U 20-40% zakażonych osobników opistchory występują w kanałach trzustki i pęcherzyka żółciowego. W procesie migracji i dalszego rozwoju wydzielają enzymy i produkty przemiany materii, które wywierają uczulający i bezpośredni toksyczny wpływ na organizm. Robak, który powoduje przywr, występuje u mężczyzny Vinogradov w 1891 roku i nazwał go siberian fuks, ponieważ robak ma dwa frajerów. Dojrzały płciowo ślimak ma długość od 4 do 13 mm i szerokość od 1 do 3 mm. Ustny przyssawka znajduje się na głowie pasożyta. Na ciele robaka znajduje się drugi przyssacz brzuszny. Dojrzały płciowo robak dziennie może produkować do 900 jaj. Cykl rozwoju pasożyta obejmuje jego obecność w ciele dwóch pośrednich i jednego końcowego gospodarza. Jajka opisthorchus, po spożyciu, połykają mięczak Bitynia inflata. W jelicie tego mięczaka larwa, miracidia, wyłania się z jaja. Ten ostatni w ciele mięczaka przechodzi kilka etapów i przechodzi w redię, z której ostatecznie wyłaniają się cerkarie. Cerkarie opuszczają ciało mięczaka, wnikają do wody i przenikają łuski mięśni ryb z rodziny karpiowatych. Tam stają się metacerkariami i są znalezione, dopóki ostatni gospodarz nie zjadł ryby. Ostatnimi gospodarzami opistorów są ludzie, koty, psy, wilki, lisy i świnie. Sześć tygodni po zakażeniu ostatecznych żywicieli dojrzałe płciowo robaki zaczynają wydzielać jaja do środowiska. Dojrzali seksualnie opistorzy pasożytują w kanałach wątroby i trzustki. Stopień inwazji pasożytniczej może być różny - od kilku osób do kilku tysięcy. W dwóch fazach występuje przywr - ostry i przewlekły. Ostra faza nawrotu trwa od 4 do 6 tygodni po zakażeniu. To postępuje jako ostra choroba alergiczna z uczuleniem organizmu na produkty życia opisthorchia. Reakcja immunologiczna w ostrej fazie przywarcia prowadzi do zniszczenia błony śluzowej siedlisk pasożytów, ścian naczyń krwionośnych i układu nerwowego. Przewlekły stan choroby może trwać latami i doprowadzić do poważnych zmian w środowisku pasożytów. Opisthorchy, pasożytujące na kanały wątroby i trzustki, działają mechanicznie, toksycznie i zakaźnie na ściany dróg żółciowych i przewodów trzustki. Mechaniczne uszkodzenie błony śluzowej przewodów przez haczyki i przyssawki pasożytów prowadzi do jej urazu i zajęcia wtórnej infekcji, która powoduje produktywne zapalenie ścian kanału. Zmiany zapalne i sklerotyczne w ścianie kanału są najbardziej wyraźne i klinicznie znaczące w przewodzie pęcherza moczowego i dużej brodawki dwunastniczej i często prowadzą do ich ostrego zwężenia lub zaniku. Zmiany te prowadzą do rozwoju nadciśnienia żółciowego, ekspansji przewodów wewnątrzwątrobowych i pojawienia się cholangio-grafaz pod torebką glissona wątroby. W miąższu wątroby i trzustce występują również procesy sklerotyczne, prowadzące ostatecznie do rozwoju marskości wątroby i przewlekłego zapalenia trzustki. Wszystkie opisane objawy morfologiczne inwazji opuchlizy w połączeniu z wtórną infekcją prowadzą do rozwoju wielu powikłań wymagających interwencji chirurgicznej. Jakie są objawy opistorii? Opisthorchoza ma okres inkubacji, który wynosi 2-6 tygodni po zjedzeniu dotkniętych ryb. Choroba opastochinizmu charakteryzuje się polimorfizmem obrazu klinicznego. Opathhorchiasis nie ma jednej klasyfikacji. Wyodrębnij ostrą fazę inwazji, która może być bezobjawowa lub wymazana u miejscowych mieszkańców regionów endemicznych podczas reinfuzji lub nadkażenia. Klinicznie wyraźną postać ostrej fazy obserwuje się u osób przybywających do endemicznego regionu. Przewlekła faza choroby w przypadku braku objawów ostrej fazy jest uważana za pierwotną przewlekłą: jeśli poprzedza ją ostra faza - jako wtórna przewlekła. Uszkodzenia narządowe (drogi żółciowe, trzustka, żołądek i dwunastnica) mogą utrzymywać się nawet po uwolnieniu ciała od opisthorchia, więc niektórzy autorzy identyfikują resztkową fazę choroby. W przewlekłej fazie przywrwienia pacjenci zwykle skarżą się na uporczywy bolący ból w okolicy wątroby, gorzej na pusty żołądek, uczucie ciężkości w prawym podżebrzu i zaburzenia dyspeptyczne. Wraz z rozwojem komplikacji charakter skarg jest różny. Najczęstszym powikłaniem przywriska jest zwężenie przewodu pęcherza moczowego. Klinicznie pojawiają się one jako obturacyjne zapalenie pęcherzyka żółciowego z bólem w prawym podżebrzu, pozytywne objawy Murphy'ego, Ortnera i obecność powiększonego pęcherzyka żółciowego. U 10% pacjentów diagnozuje się ropne zapalenie dróg żółciowych i żółtaczkę mechaniczną. W ostrym obturacyjnym zapaleniu pęcherzyka żółciowego obserwuje się silny ból w prawym podżebrzu z napromieniowaniem do prawego ramienia i łopatki, wymioty i objawy ropnego zatrucia. W badaniu palpacyjnym ujawnia się ostra bolesność i objawy podrażnienia otrzewnej w strefie pęcherzyka żółciowego, której dno często jest obmacywane. Około połowa tych pacjentów jest leczona szybko. Głównym objawem zwężenia brodawkowatego z wyjątkiem bólu czuć Jaundiced twardówki i przebarwienia skóry, aholichny kału i ciemny mocz. Z towarzyszącym zapaleniem dróg żółciowych zauważyć gorączkowy gorączka i dreszcze z drenching potu. Należy zauważyć, że zwężenia dystalnej wspólnego przewodu żółciowego i brodawkowatego żółtaczki może przepływać bez atakiem bólu. Zwiększona w ten sposób symuluje pęcherzyka Courvoisier objawów charakterystycznych dla trzustki, guzów głowy. W ciężkich przypadkach z długim czasem wystąpienia inwazji opistorhoznoi stwardniające zapalenie dróg żółciowych znamienny żółtaczka z postępującego rozwoju powiększenie wątroby i marskości żółciowej. Torbiele wątroby z objawami zapalenia wątroby nie są wykrywane tak często, zwykle znajdują się w krawędziach narządu, częściej w lewym płacie i są zatrzymywane. Klinicznie manifestują się jako zespół bólowy w prawym górnym kwadrancie u pacjentów z przedłużonym przebiegiem choroby. Podczas badania palpacyjnego zostaje wykryta powiększona, bulwiasta, lekko bolesna wątroba. Ropień wątroby z przywrami jest powikłaniem ropnego zapalenia dróg żółciowych. Klinicznie manifestują się one ciężkim stanem pacjenta, silnym bólem w prawym podżebrzu i gorączką. Wątroba jest powiększona i bolesna podczas badania palpacyjnego. Ropień opistorii odnosi się do ropnia cholangiogennego. Często są wielokrotne. Opathhorchiasis zapalenie trzustki może być zarówno ostre, jak i przewlekłe. Ich objawy nie różnią się istotnie od zapalenia trzustki spowodowanego innymi przyczynami. W jaki sposób diagnozuje się stan opistchowy? Rozpoznanie "przywrchii" ustala się na podstawie klinicznych danych epidemiologicznych i laboratoryjnych: zastosowania nieprzetworzonej termicznie, lekko solonej ryby w regionach endemicznych; gorączka, zespół toksyczno-alergiczny; leukocytoza i eozynofilia we krwi; w fazie przewlekłej - objawy zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenie żołądka i jelit. Opisthorchiasis diagnozuje się za pomocą EGDS, cholecystografii, dwunastnicy, ultrasonografii narządów jamy brzusznej, oznaczania kwasowości soku żołądkowego. Badania laboratoryjne i instrumentalne Wśród laboratoryjnych metod badań w diagnostyce opistorii pierwszeństwo mają: badanie coprologic, dane sondujące dwunastnicy i odpowiedzi immunologiczne. W testach immunologicznych reakcję strącania prowadzi się w żelu, ale ta reakcja jest również pozytywna dla innych helminthiazy. W badaniach coprologicznych ujawniają obecność w kale jaja opatów. W takim przypadku badanie coprologiczne należy przeprowadzić kilka razy. Kiedy dwunastnica brzmi w powstałej żółci, mikroskopia ujawnia jaja pasożytów. Zwłaszcza wiele z nich jest zdefiniowanych w części "B". Po wykryciu ultradźwięków duży pęcherzyk żółciowy i zwężenie kanału pęcherzykowego. Zwykle wiąże się to z ekspansją wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych i włóknieniem okołopępowym. Wraz ze zwężeniem przewodu żółciowego wspólnego obserwuje się jego wydłużenie i wykrywa się cholangio- grafazy. Torbiele opryszczacezy i ropnie wątroby są również dość wyraźnie określone za pomocą ultradźwięków. Podczas tego badania potwierdzono również obecność zapalenia węzłów chłonnych w okolicy okostnej. W przypadku fibrogastroduodenoskopii obserwuje się obraz zapalenia dwunastnicy i narzucania fibryny na błonę śluzową dwunastnicy w postaci "semoliny". Retrograde cholangiopankreatography ujawnia obecność zwężeń dróg żółciowych, torbieli, ropni wątroby i powiększania dróg żółciowych, a także cholangioektaz. Charakterystyczną cechą zwężeń dróg żółciowych w leczeniu przywrami jest ich dość długa długość. Podczas laparotomii noty przewody żółciowe rozprężne, zwłaszcza na dolnej powierzchni w wątrobie, głównie w lewym płacie ciała, obecność holangioektazov dużą rozdęty pęcherzyka żółciowego, rozszerzenie pozawątrobowych dróg żółciowych i powiększenie periholedohealnye węzłów chłonnych zapalny. Podczas prowadzenia śródoperacyjnej cholangiografii w punkcie przypadku opisthorchosis mass pasożytów wydajności dróg żółciowych, a zwłaszcza po umieszczeniu w preparatach kanały jod. Diagnostyka różnicowa Gdy żółtaczka mechaniczna z obecnością rozszerzonego pęcherzyka żółciowego powinna być przeprowadzona diagnostyka różnicowa przywr z guzami głowy trzustki. Jest to szczególnie ważne w przypadku zapalenia trzustki wywołanego rzekomym zapaleniem opon. Życie na terenach endemicznych, jedzenie ryb surowych i suszonych, badanie koprologiczne, badanie dwunastnicy i reakcje immunologiczne są drogowskazami dla prawidłowego rozpoznania przywr. [12], [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20] Przykład sformułowania diagnozy Ostry (przewlekły) przywr. Komplikacje: obturacyjne obturacyjne zapalenie pęcherzyka żółciowego, zwężenie dystalnej części przewodu żółciowego wspólnego Z żółtaczką lub bez niego, torbieli przywriska wątroby, ropień wątroby przywrch, zapalenie zastoinowej zapalenie trzustki ostre lub przewlekłe (bolesne, guz rzekomy, torbiel trzustki). [21], [22], [23], [24], [25], [26], [27] Screening Badanie przesiewowe powinno obejmować wszystkich pacjentów poszukujących opieki medycznej na terenach endemicznych i obejmować prowadzenie badań dotyczących badań koprologicznych, immunologicznych i ultrasonograficznych. Jak zbadać? Jakie testy są potrzebne? Jak leczy się przywr Celem leczenia jest odradzanie i eliminowanie zaburzeń spowodowanych powikłaniami przywr. Odradzanie odbywa się w warunkach ambulatoryjnych, a komplikacje związane z przywremią stanowią wskazanie do hospitalizacji w szpitalu chirurgicznym. Opryszczyca jest leczona w sposób kompleksowy, indywidualnie, biorąc pod uwagę współistniejące choroby. Hospitalizacja pacjentów odbywa się zgodnie ze wskazaniami klinicznymi. Przypisać łagodny reżim, dieta numer 5 przez 6 miesięcy. Leki Do dehelminthization z opistchchisis stosuje się jednodniowe leczenie z biltricid (praziquantel). Przebieg leczenia wymaga dawki 60 mg leku na kilogram masy ciała pacjenta. Po przeprowadzeniu w ciągu dnia kuracji przedtracytotropowej pacjent przyjmuje 6 dawek wymaganej dawki leku. Skuteczność takiego odradzania sięga 80-90%. Następnego dnia przeprowadzane jest kontrolne badanie dwunastnicy. Lek z wyboru - prazikvantel lub jego krajowy odpowiednik z azinoks. Opryszczak jest z reguły leczony ambulatoryjnie (z wyjątkiem pacjentów z ciężkimi objawami ostrej fazy, ciężkim uszkodzeniem narządów, objawami toksyczno-alergicznymi). W fazie ostrej leczenie rozpoczyna się po zatrzymaniu gorączki, eliminacji zatrucia i objawów alergii. Leczenie chirurgiczne Leczenie chirurgiczne stosuje się tylko w przypadku rozwoju powikłań inwazji opioidowej. Obejmuje cholecystektomię, interwencje na zewnątrzwątrobowe drogi żółciowe i operację powikłań wątroby i trzustki. Opinia niektórych chirurgów, że z zapaleniem pęcherzyka żółciowego powinna być ograniczona do sanacji pęcherzyka żółciowego z cholecystostomią, nie ma wystarczających podstaw. Dowodem na bezpodstawność tego przepisu jest wyraźne naruszenie funkcji kurczowej pęcherzyka żółciowego w czasie inwazji opierstchzy. W przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego z pęcherzyka żółciowego w rzeczywistości nie działa i zamienia się w źródło chronicznej infekcji. Ponadto w zapaleniu pęcherzyka żółciowego występuje wady pęcherzyka żółciowego w 90% przypadków. Również w obecności złogów pęcherzyka żółciowego niemożliwe jest skuteczne zwalczenie zapalenia dróg żółciowych wykrytego w 80% przypadków. Odkażanie dróg żółciowych przez cholecystostomię nie jest możliwe z powodu zwężeń przewodu pęcherzykowego. Z tego powodu, przy opistoryzacyjnym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu dróg żółciowych i zwężeniach pozaustrojowych dróg żółciowych, cholecystektomię uważa się za operację z wyboru. Stan zewnątrzwątrobowych żółciowa koniecznie oceniać cholangiografii śródoperacyjnej i holedohoskopii. W obecności wspólnego dalszego zwężenia dróg żółciowych i brodawkowatego konieczności wytworzenia fragmentu odzyskiwania żółci do jelita, nakładając Halla dohoduodenoanastomoza lub holedohoeyunoanastomoza wyłącz Roux pętli jelita. Endoskopu zwężenia papillosphincterotomy opistorhoznoj działać przy bardzo rzadko, ze względu na fakt, że zwężenie kanału w tej choroby jest zwykle przedłużone i nie mogą być wyeliminowane przez interwencję na końcowej części wspólnego przewodu żółciowego. Formowanie zespoleń biliodigestacyjnych z zwężeniem opłucnej powinno się łączyć z drenażem nadrzęstnym w celu późniejszego sanatyzacji pozawątrobowych dróg żółciowych. Codzienne płukanie przewodów zawierających roztwory zawierające jod i antybiotyki w okresie pooperacyjnym pozwala wyeliminować zapalenie dróg żółciowych iw 90% przypadków łagodzi objawy z opi- lii bez dodatkowej terapii. W przypadku torbieli wątroby z zapaleniem wątroby wykonuje się resekcję wątroby, aw przypadku ropni wątroby z przywrami, wykonuje się drenaż. Pojedyncze ropnie można usunąć przez wycięcie dotkniętych części wątroby. W torbieli opystorowatych ogona i trzustki wykonuje się wycięcie dotkniętych części cystą. W torbieli głowy wykonuje się wycięcie przedniej ściany torbieli i kriodestrukcję pozostałych ścian. Możliwe powikłania pooperacyjne. Przy radykalnej operacji z przywróceniem żółci w jelitach prawdopodobieństwo powikłań jest niewielkie. Po operacji torbieli może dojść do rozwoju żółciowego zapalenia otrzewnej i pooperacyjnego zapalenia trzustki. Zastosowanie krioterapii zmniejsza ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki. Śmiertelność po cholecystektomii i operacjach na drogach żółciowych wynosi 2-3%. Dalsze zarządzanie Po operacji na woreczku żółciowym i drogach żółciowych pacjent jest wyłączony na trzy do czterech tygodni. Po interwencjach na wątrobę i trzustkę okres niezdolności do pracy wynosi dwa miesiące, a ułatwienie warunków pracy jest konieczne przez 6-12 miesięcy. Jak zapobiegać opistchchiasis? W celu uniknięcia opistchazy nie należy spożywać nieulegających obróbce termicznej ryb karpiowatych. Jakie jest rokowanie w opistgorchozie? W przypadku braku powikłań bakteryjnych, przywrócenie zwykle ma korzystne rokowanie. Poważne rokowanie - wraz z rozwojem procesów ropnych w drogach żółciowych, żółciowym zapaleniu otrzewnej i ostrym zapaleniu trzustki: niekorzystne w rozwoju raka dróg żółciowych lub raka wątroby. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Niewidzialni zabójcy pasożyty wewnątrz nas Lamblie Owsiki Tasiemiec Glista Przywry Tęgoryjec Epilepsja Autyzm Zespół Aspergera Borelioza Opinie Pasożyty jelitowe (włosogłówka, lamblia, owsiki, tasiemiec) "Szafowanie antybiotykami, tak modne obecnie, może doprowadzić do przykrych konsekwencji, w tym dalszego obniżania odporności przeciw infekcjom i grzybicom." dr Krystyna Gawrońska "Pasożyty to organizmy zwierzęce lub roślinne wykorzystujące inny organizm jako środowisko życia i zdobywania pożywienia. Najczęstszymi pasożytami człowieka są organizmy zwierzęce, które wywołują choroby zwane parazytozami. Pasożyty bytujące w jelitach człowieka zaliczamy do robaków i pierwotniaków. Robaki należą do dwóch grup: robaków płaskich (płazińce) i robaków obłych (obleńce). Robaki: - płazińce: tasiemiec nieuzbrojony, tasiemiec karłowaty; - obleńce: glista ludzka, owsiki, włosogłówka, węgorek jelitowy, Anisaki marina, - pierwotniaki: Lamblia intestinalis, giardia Płazińce Do robaków płaskich należą tasiemce, które wywołują chorobę, zwaną tasiemczycą. Tasiemce mają kształt tasiemki czy wstążki. Składają się z główki uzbrojonej w haczyki lub ssawki (za pomocą których przyczepiają się do wewnętrznej ściany jelita), krótkiej szyjki stanowiącej strefę wzrostową oraz licznych członów. Dojrzałe człony, zawierające zapłodnione jaja, odrywają się od końca pasożyta i są wydalane z kałem. Dalszy rozwój jaja do postaci wągra odbywa się w przewodzie pokarmowym żywiciela pośredniego (zwierzę). Uwalniane z jaja zarodki przebijają ścianę jelita i osiedlają się w narządach wewnętrznych. Człowiek zaraża się przez spożycie surowego lub niedogotowanego zakażonego mięsa. W jelitach człowieka może bytować: Tasiemiec nieuzbrojony - długość od 4 do 10 m, żywiciel pośredni - bydło rogate. Zakażenie następuje przez spożycie zakażonej wołowiny; - tasiemiec uzbrojony (długość 2-4 m), żywiciel pośredni - świnia. Człowiek zaraża się przez spożycie zarażonej wieprzowiny. Jaja mogą również się przenosić z człowieka na człowieka przez zakażone nimi ręce, żywność, wodę; - bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum) - długość do od 4 cm do 20 m, żywiciel pośredni żyje w wodzie - raczek (zwany oczlikiem), ryby. Zakażenie następuje przez spożycie zakażonego kawioru lub rybiego mięsa - niedogotowanego, surowego, niedosmażonego lub też źle uwędzonego, jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! unikaj spożywania surowych, półsurowych ryb, jak również produktów spożywczych ich pochodzenia (ikra, wątróbki). Mrożenie, gotowanie, solenie i marynowanie ryb zabija larwy, na terenach endemicznych można znacznie zmniejszyć ryzyko, właściwie zabezpieczając ścieki, aby uniemożliwić kontakt odchodów ze zbiornikami wodnymi; Unikaj spożywania surowych, półsurowych ryb, jak również produktów spożywczych ich pochodzenia (ikra, wątróbki). Mrożenie, gotowanie, solenie i marynowanie ryb zabija larwy. » W ogniskach endemicznych można też znacznie zmniejszyć ryzyko, właściwie zabezpieczając ścieki, aby uniemożliwić kontakt odchodów (kału) ze zbiornikami jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! Człowiek zaraża się tym tasiemcem spożywając zarażone larwami niedogotowane, niedosmażone lub też źle uwędzone mięso ryb jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! Człowiek zaraża się tym tasiemcem spożywając zarażone larwami niedogotowane, niedosmażone lub też źle uwędzone mięso jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! Człowiek zaraża się tym tasiemcem spożywając zarażone larwami niedogotowane, niedosmażone lub też źle uwędzone mięso ruzdogłowiec szeroki jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! Człowiek zaraża się tym tasiemcem spożywając zarażone larwami niedogotowane, niedosmażone lub też źle uwędzone mięso ruzdogłowiec szeroki jest największym ze wszystkich pasożytów bytujących w organizmie ludzkim – starsze osobniki dochodzą nawet do 15–20 m długości! Człowiek zaraża się tym tasiemcem spożywając zarażone larwami niedogotowane, niedosmażone lub też źle uwędzone mięso - tasiemiec karłowaty - (długość 5-60 mm), żywiciel pośredni - myszy, szczury, ptaki. Zarażenie następuje po spożyciu jajeczek tasiemca obecnych w produktach żywnościowych. Jaja tasiemca wydalane z kałem na zewnątrz skażają środowisko, stwarzając niebezpieczeństwo zakażenia bytujących w nim gryzoni oraz powtórnego zakażenia człowieka drogą doustną; tasiemiec eliptyczny (długość do 35 cm), bytuje w jelitach psów i kotów oraz człowieka, żywiciel pośredni - pchła ludzka i psia. Obecność tasiemca w jelitach człowieka może przebiegać bezobjawowo. Objawy zarażenia zależą od ilości pasożytów oraz stanu zdrowia człowieka. Z obserwacji klinicznych wynika, że choroby pasożytnicze podobnie jak i infekcje występują częściej i powodują groźniejsze objawy chorobowe u osób z upośledzonym układem immunologicznym. Zarażenie tasiemcem może być przyczyną takich dolegliwości: ból głowy, znużenie, bezsenność, nadmierna pobudliwość nerwowa, ogólne osłabienie, brak apetytu lub wilczy apetyt, spadek masy ciała, wysypki alergiczne, nudności, wymioty, biegunki, bóle w obrębie jamy brzusznej, anemia. Obecność bruzdogłowca szerokiego doprowadza zwykle do anemii z powodu awitaminozy B12. Aby zapobiec tasiemczycy, nie należy jadać niedogotowanych mięs. Surowe lub półsurowe mięso można spożywać tylko po badaniu weterynaryjnym. Trzeba także przestrzegać zasad higieny osobistej i żywienia...." W tasiemczycy stosuje się naturalne preparaty: Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc, Mega B - Complex lub Stress Management B i inne oraz wzmacniać odporność organizmu. Z leków chemicznych stosuje się w leczeniu tasiemczycy np. Albendazole, Mebendazole, Mepacrine, Niclosamide, Paromamycin, Praziquantel bywają one często nieskuteczne. Obleńce "Do robaków obłych należą glisty, owsiki, włosogłówki, węgorki jelitowe, Anisakis marina. Glista ludzka - wywołująca glistnicę, to robak o długości 25-40 cm. Jaja wydalane z kałem zawierają taką formę zarodka, która nie jest zdolna do zarażenia. Dopiero po 6-tygodniowym rozwoju poza ustrojem, w wodzie lub wilgotnej glebie powstaje larwa. Człowiek zakaża się przez spożycie pokarmów zanieczyszczonych jajeczkami z larwami. W jelicie cienkim larwy wydostają się z otoczki jaja, przebijają się przez ścianę jelita do naczyń krwionośnych, a następnie z krwią wędrują do oskrzeli i pęcherzyków płucnych. Odkrztuszane do jamy ustnej są połykane z plwociną i w ten sposób ponownie dostają się do jelit, gdzie dojrzewają w ciągu 2-3 miesięcy od zakażenia. Glista bytuje w jelicie 13-15 miesięcy. Po tym czasie dochodzi do samowyleczenia, o ile nie nastąpi ponowne zakażenie lub powikłania, np. niedrożność jelita czy zapalenie wyrostka robaczkowego. W jelicie może przebywać nawet kilkaset glist jednocześnie. W czasie wędrówki larw przez płuca pojawia się zapalenie oskrzeli, odoskrzelowe zapalenie płuc lub naciek płuca typu L-fflera. Obecność glist w jelitach powoduje nudności, wymioty, biegunki, bóle w jamie brzusznej oraz osłabienie, brak apetytu, bóle głowy, rozdrażnienie, bezsenność. U części osób zarażonych glistą ludzką występują objawy alergiczne - świąd skóry, pokrzywki, wypryski, a nawet napady duszności naśladujące ataki astmy. Zapobieganie glistnicy polega na piciu przegotowanej wody i przestrzeganiu ogólnych zasad higieny osobistej, żywienia, wzmacnianiu odporności." Na glistnicę: Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc i inne oraz wzmacniać odporność organizmu naturalnymi preparatami. Leki farmakologiczne często są nieskuteczne). Więcej na temat glista, glistnica>> Glista Inwazja robaków jelitowych przyczyną chorób. Lamblia a astma i alergie>> Owsiki - powodują owsicę, są najbardziej rozpowszechnionymi pasożytami, zwłaszcza u dzieci. Robaki te długości kilku milimetrów przysysają się do ścian jelita. Jaja składają w fałdach skóry w okolicy odbytu, wypełzając głównie nocą. Charakterystycznym objawem chorobowym owsicy jest zaczerwieniona skóra i świąd okolicy odbytu utrudniający zasypianie, wzmożona pobudliwość nerwowa, ból głowy, osłabienie, brak apetytu, nudności, bóle w jamie brzusznej, anemia. Owsiki mogą dostawać się do sromu i pochwy, stając się przyczyną zmian zapalnych narządu rodnego. Zakażenie człowieka następuje przez brudne ręce, surowe produkty spożywcze zanieczyszczone jajeczkami pasożyta, za pośrednictwem przedmiotów codziennego użytku, np. brudną pościel. Możliwe jest także zarażenie przez unoszący się kurz, wraz z którym jajeczka owsików osiadają na produktach spożywczych. Bardzo łatwo owsica rozprzestrzenia się u dzieci w skupiskach, takich jak przedszkole, szkoła. Można zakazić się od zwierząt - nieodrobaczone zwierzęta domowe, odchody w piaskownicy itp. Zapobieganie owsicy polega na przestrzeganiu zasad higieny osobistej i żywienia oraz wzmacnianiu odporności! W czasie leczenia owsicy, które powinno objąć jednocześnie wszystkich domowników i zwierzęta domowe, konieczna jest codzienna zmiana bielizny osobistej i pościelowej oraz dezynfekcja ubikacji i łazienki..." Owsicę leczy się wspomagająco naturalnymi preparatami: Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300 lub Lion Kids C, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc i inne, jako że leki chemiczne, np. Pyrantelem, często są nieskuteczne lub działają tylko na pewien czas - wybijając dorosłe osobniki, natomiast pozostawiając zniszczone środowisko przewodu pokarmowego i sprzyjające warunki do ponownego rozwoju robaków z jaj. "Włosogłówka to robak w kształcie nitki długości do 5 cm, który powoduje włosogłówczycę. Jaja wydalane z kałem nie wywołują zarażenia. W wilgotnej i ciepłej glebie jaja dojrzewają, a w ich wnętrzu powstają larwy. Człowiek zaraża się, spożywając produkty zanieczyszczone jajeczkami zawierającymi larwy. W zarażeniu pośredniczą muchy, które przenoszą jajeczka z odchodów i gleby na produkty spożywcze. Ogniwem pośrednim są brudne ręce. W 25% przypadków zarażenie przebiega bezobjawowo. Przy większej ilości pasożytów występuje biegunka, niekiedy śluzowo-krwawa, bóle w jamie brzusznej, spadek masy ciała, anemia. Mogą pojawiać się skórne objawy alergiczne oraz: brak apetytu, rozdrażnienie, bezsenność, bóle głowy, osłabienie. W celu uniknięcia zarażenia należy: myć jarzyny i owoce, przestrzegać higieny osobistej, ochraniać glebę i wodę, przed zanieczyszczeniem odchodami ludzkimi, wzmacniać odporność oraz tępić muchy. Wtedy warto sięgnąć po środki naturalne: Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc i inne oraz wzmacniać odporność organizmu. Niezwykle ważne jest zasiedlanie naturalnej flory przewodu pokarmowego, zastosuj w tym celu AC Zymes lub Probio Balance. Nopalin jest konieczny, by sprawnie usuwać toksyny z wybijanych pasożytów z organizmu. Jak bardzo może Ci pomóc Paraprotex, dowiesz się czytając obszerne opracowanie tutaj>> Węgorek jelitowy - wywołuje węgorzycę, bytuje w organizmie człowieka, owiec, świń, bydła, żab, psów, a nawet w roślinach. Wrotami zarażenia jest skóra. Larwa węgorka wnika przez skórę, aby z krwią przedostać się do serca, następnie do płuc, tchawicy, gardła, gdzie zostaje połknięta i przez przełyk, żołądek przechodzi do jelita cienkiego. Poszczególnym etapom wędrówki larwy towarzyszą różne objawy. Pierwsza faza skórna charakteryzuje się obrzękiem, zaczerwienieniem i bolesnością w miejscu wniknięcia larwy. Żłobi ona w skórze tunel skierowany do najbliższego naczynia krwionośnego. Obecności larw w płucach towarzyszą objawy zapalne tchawicy, oskrzeli i płuc. Z chwilą zagnieżdżenia się w jelitach pojawiają się: bezsenność, drażliwość, brak apetytu, bóle brzucha, biegunka, anemia, spadek masy ciała, aż do ciężkiego wyniszczenia organizmu. Larwy mogą zagnieździć się także w pęcherzyku żółciowym, sercu, nerkach czy mózgu. Rozpoznanie węgorzycy opiera się na wykryciu larw w kale, ślinie, moczu czy treści dwunastniczej. W stolcu mogą być obecne jaja węgorka. Należy przestrzegać higieny osobistej, ochroniać skórę przy kontakcie z glebą (prace ziemne), aby zapobiec tej postaci choroby pasożytniczej. Przebywanie w krajach tropikalnych i kontakt z zarażonymi zwierzętami zwiększa ryzyko zachorowania..." (W leczeniu węgorzycy zaleca się Mintezol. Z powodu nieskuteczności w dłuższym stosowaniu i działań ubocznych leków chemicznych, kurację warto przeprowadzać naturalnymi preparatami: Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc i inne. Anizakidoza - robaki Anisakis marina wykryto po raz pierwszy u człowieka w 1955 r. Nicienie te wywołują chorobę o nazwie anizakidoza. Należą do pasożytów ryb morskich, głównie śledzi, a także dorszy, makreli, łososi. Szczególnie często bywają zarażone duże i tłuste śledzie. Żywicielem pośrednim są skorupiaki planktonowe. Zagrożenie dla człowieka stanowi spożycie surowych względnie półsurowych zarażonych ryb morskich. Anizakidoza to choroba naśladująca zatrucie pokarmowe lub zwykłą niestrawność, rzadziej ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Nicienie bytują w żołądku i jelitach człowieka, powodując obrzęk śluzówek jelit i tworzenie się nadżerek. Typowe objawy to gorączka, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, obecność krwi w stolcu. Wymienione dolegliwości pojawiają się w 7-8 dni po spożyciu zarażonych nicieniami ryb. Wyróżnia się trzy postaci żołądkowe choroby: - obrzękowa, - krwotoczna - wrzodziejąca. Anizakidozę stwierdzono u ludzi w Japonii, Korei, Anglii, USA, Norwegii, Niemczech, Chile. Nicienie niszczy się poprzez zamrożenie do -20 st. C przez 24 godz., marynowanie co najmniej 30-dniowe, wędzenie w temperaturze 60 st. C, a także solenie przez co najmniej 10 dni. W celu wykrycia larw wykonuje się gastroskopię oraz testy serologiczne. Nieprzydatne są badania parazytologiczne kału. W odmianie tej parazytozy poleca się lek o nazwie Tiabendazol. Pierwotniaki Lamblia intestinalis, giardia to wiciowiec jelitowy należący do częstych pasożytów przewodu pokarmowego wywołujących lambliozę. Około 12-64% ludności różnych regionów świata jest zarażonych tym pierwotniakiem. Zarażenie człowieka następuje za pośrednictwem cyst (otoczka wytwarzana przez niektóre organizmy umożliwiająca przetrwanie) drogą pokarmową i analnych kontaktów seksualnych. Cysty zagnieżdżają się w jelicie cienkim oraz w przewodach żółciowych i trzustkowych. Konsekwencją zarażenia jest uszkodzenie śluzówki jelit, które prowadzi do biegunek i upośledzonego wchłaniania tłuszczów, witaminy B12 i A, kwasu foliowego i laktozy. Mogą pojawić się zapalenie dróg żółciowych lub podrażnienie trzustki oraz żółtaczka. U części osób zarażenie przebiega bezobjawowo, ale wydalają one z kałem cysty, powodując w ten sposób rozprzestrzenianie się choroby w środowisku naturalnym człowieka. Brak objawów chorobowych jest prawdopodobnie związany z mobilizacją procesów immunologicznych prowadzących do eliminacji wiciowca. Wrażliwe na zarażenia są szczególnie małe dzieci oraz osoby z uszkodzonym układem odpornościowym przez różne choroby, używki czy leki. U niemowląt i małych dzieci częstą przyczyną anemii jest zarażenie wiciowcem jelitowym. Rozpoznanie choroby opiera się na wykryciu cyst w kale lub stwierdzeniu przeciwciał we krwi. Profilaktyka zarażenia polega na przestrzeganiu zasad higieny osobistej oraz żywienia. Pamiętajmy, że muchy, szczury, myszy, a także prusaki mogą przenosić cysty pasożyta." Więcej tutaj: lamblie, lamblioza>> Terpia lekami farmakologicznymi często nie daje efektu na stałe - ponadto wyniszczając prawidłową florę bakteryjną przewodu pokarmowego osłabia naturalną ochronę organizmu oraz podrażnia śluzówkę jelit. Wtedy warto sięgnąć po znacznie skuteczniejsze i bezpieczniejsze środki naturalne:Paraprotex, Garlic Caps, Nopalin, AC Zymes lub Probio Balance, Oregano Oil, Ocean 21/Spirulina Chlorella, C 1000 lub C 300, Zenthonic, OXY MAX, Pro Selenium, Chelated Zinc i inne. Choroby pasożytnicze i infekcje występują częściej u osób z osłabionym układem immunologicznym, powodując groźniejsze dolegliwości. Immunologia>> Równocześnie z oczyszczaniem organizmu z pasożytów kompozycją ziołową - Paraprotex, który walczy z pasożytami, prowadź kurację wypłukującą toksyny wytwarzane przez pasożyty, jak również powstałe w wyniku ich wybijania – stosuj Ocean21, który usuwając toksyny, jednocześnie wypłukuje metale ciężkie i inne chemiczne związki z dodatków zapachowych i smakowych, konserwantów w żywności, z leków farmakologicznych, z pasty do zębów, szamponów, lakieru do paznokci, szminki, spalin samochodu i wielu innych, na jakie się narażasz przez lata. To również sprawcy Twoich chorób. Dopóki nie usuniesz toksycznych związków, dopóty choroba będzie powracać. Przykre objawy związane ze wstępną kuracją odtruwania i oczyszczania organizmu z pasożytów i toksyn, są normalne, choć występują tylko o części osób. Są one jednak dobrze znane w medycynie naturalnej jako reakcja ozdrowieńcza - to tzw. Reakcja Jarisha- Herxheimera. Kanały oczyszczania organizmu>> Toksyczne związki należy usuwać również z wątroby i tu, po przeprowadzeniu intensywnej kuracji oczyszczającej z pasożytów produktem PARAPROTEX, warto "wyremontować" wątrobę, aby ta skuteczniej neutralizowała toksyczne związki. Stosujemy w tym celu naturalny produkt Liver Aid. Przy każdej kuracji oczyszczającej cały organizm z toksyn czy z pasożytów, czy też oczysczaniu wątroby, zawsze wspomagamy kurację udrożnieniem podstawowego kanału oczyszczania, jakim jest jelito. Stosujemy Nopalin i zasiedlamy tam właściwą mikroflorę acidophilną, stosując AC Zymes i Probio Balance. Ułatwi to Spirulina Chlorella. Wykorzystano fragm. artykułu prof. dr. hab. med. P. Moszczyńskiego, "Żyjmy dłużej" 3 (marzec) 2000 Inwazja robaków jelitowych przyczyną chorób. Lamblia a astma i alergie>> Nie daj się zjeść grzybom candida>> Nie daj się zjeść grzybom candida - dieta dzieci i dorosłych w leczeniu grzybicy>> Jak bardzo może Ci pomóc Paraprotex, dowiesz się tutaj>> Immunologia Probiotyki Antybiotyki Grzybica Gronkowiec Paciorkowiec Dieta Reakcja Jarisha-Herxheimera Mykotoksyny Klub Calivita Escherichia coli Kanały oczyszczania organizmu Autyzm Zespół Aspergera

przywry w kale zdjęcia